98
Καλεί τα παιδιά να την/τον ακολουθήσουν χρησιμοποιώντας διαφορετικούς τρόπους έκφρασης
π.χ. μιλώντας τραγουδιστά, σαν να είναι γριά/γέρος, σαν να είναι κρυωμένη/ος, σαν να τη/τον γαρ-
γαλάνε… και ζητά να κάνουν το ίδιο και τα παιδιά.
Στη συνέχεια η/ο νηπιαγωγός επιλέγει εφτά παιδιά, όσες είναι και οι μέρες της εβδομάδας. Το
κάθε παιδί στέκεται πίσω από το άλλο, με τα χέρια να ακουμπούν στους ώμους του μπροστινού
παιδιού και δημιουργούν ένα τρενάκι ή κύκλο.
Η υπόλοιπη ομάδα των παιδιών τραγουδά ρυθμικά τις μέρες της εβδομάδας και τα παιδιά που
αποτελούν τις ημέρες της εβδομάδας περπατούν στον ρυθμό. Κάθε φορά που ένα από τα παιδιά
ακούει το όνομά του, δηλαδή το όνομα της ημέρας που αντιπροσωπεύει, σηκώνει τα χέρια ψηλά.
Αμέσως μετά πιάνει ξανά τους ώμους του παιδιού που είναι πριν από αυτό. Αυτό επαναλαμβάνε-
ται με όλα τα παιδιά και κάθε φορά μπορεί να αλλάζει η εντολή, π.χ. όταν ακούν το όνομα της
ημέρας που αντιπροσωπεύουν να χαιρετούν, να πηδούν κ.λπ.
Σημείωση:
Η δραστηριότητα κατασκευής του ημερολογίου από τα παιδιά συνεχίζεται με την δρα-
στηριότητα Γ.1.
«Ας ζωγραφίσουμε τις μέρες».
Β.2. «Είναι μέρα, είναι νύχτα»
(τέσσερις καρτέλες που απεικονίζουν την πορεία του ήλιου την ημέρα και την εναλλαγή με τη
νύχτα υπάρχουν στον φάκελο της 8
ης
ενότητας)
Η/Ο νηπιαγωγός δείχνει τις καρτέλες με τον ήλιο στα παιδιά και τους λέει: «
Είναι μέρα»
και
την καρτέλα με το φεγγάρι και τους λέει:
«Είναι νύχτα».
Στη συνέχεια εστιάζει στις τρεις καρτέλες της μέρας και ζητάει από τα παιδιά να τις παρατη-
ρήσουν και να περιγράψουν τη θέση του ήλιου. Όταν ο ήλιος είναι πίσω από τα βουνά
«Είναι
πρωί»,
όταν ο ήλιος είναι στη μέση του ουρανού
«Είναι μεσημέρι»,
όταν ο ήλιος πάει να κρυ-
φτεί
«Είναι απόγευμα»
και όταν έχει βγει το φεγγάρι
«Είναι βράδυ ή νύχτα»
.
Η/Ο νηπιαγωγός σειροθετεί τις παραπάνω καρτέλες λέγοντας:
«Είναι πρωί, είναι μεσημέρι,
είναι απόγευμα, είναι βράδυ ή νύχτα»
και στη συνέχεια τα παιδιά κάνουν το ίδιο.
Β.3. «Οι ευχές της μέρας και της νύχτας»
Η/Ο νηπιαγωγός με τα παιδιά και με μουσική υπόκρουση π.χ. το τραγούδι «Χρυσό πουλί μου»
του Μάνου Λοϊζου από το cd «Κάτω απ’ ένα κουνουπίδι», αναπαριστάνουν με το σώμα τους το
ταξίδι του ήλιου.
«
Είναι πρωί».
Είναι κουλουριασμένοι και αρχίζουν σιγά σιγά να σηκώνονται ανοίγοντας τα χέρια.
«
Είναι μεσημέρι»
.
Είναι όρθιοι πια με τα χέρια ανοιχτά.
«
Είναι απόγευμα»
.
Γονατίζουν και κλεί-
νουν σιγά σιγά τα χέρια.
«
Είναι βράδυ»
.
Παίρνουν την αρχική τους θέση, δηλαδή κουλουριάζον-
ται.
Τα παιδιά συνεχίζουν τον χορό αυτοσχεδιάζοντας και λέγοντας με αργό και σταθερό ρυθμό τις
φράσεις:
«Είναι πρωί, είναι μεσημέρι, είναι απόγευμα, είναι βράδυ».
Έπειτα μπαίνουν σε
κύκλο ο ένας πίσω από τον άλλο, επαναλαμβάνουν τις κινήσεις, πάντα συνοδευόμενες με τις φρά-
σεις και …
δημιουργούν το χορό του ήλιου
.
Ο χορός του ήλιου
μπορεί να συνεχιστεί με εμπλουτισμό στις φράσεις και στις κινήσεις:
I...,88,89,90,91,92,93,94,95,96,97 99,100,101,102,103,104,105,106,107,108,...168