Page 63 - ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ; Οδηγός για τη/τον νηπιαγωγό

63
Αηδόνια: «Ουίτ! Ουίτ! Ουίτ!
τι, τι, τι!
ουίτ, ουίτ, τι,… τιριτρί
ουίτ, ουίτ, το, τιριτρό
τίρι τίρι τίρι τροοοοο!!!!....»
Αφηγητής: Και ο Πάνος ζωγραφίζει, παίζει, χορεύει και τραγουδάει! Πο! Πο!
Πώς τραγουδάει!!
Πάνος παπαγάλος: « Μου αρέσει να πηγαίνω στο σχολειό, στο σχολειό, στο σχολειό.
Ντουμ ντουμ ταρατατζούμ
Να ζωγραφίζω και να τραγουδώ, τραγουδώ, τραγουδώ.
Ντουμ ντουμ ταρατατζούμ …».
Αφηγητής: Τα αηδόνια τον ακούν και γελούν. Γελούν κρυφά και τον κοροϊδεύουν:
Αηδόνια: «- Χα! Χα! Χα! Χι! Χι! Χι! Πώς τραγουδάς εσύ;»
«-Χα! Χα! Χα! Χι! Χι! Χι! Πώς τραγουδάς εσύ;»
Αφηγητής: Ο Πάνος ο παπαγάλος σταματά το τραγούδι του και σκύβει το κεφάλι…
Τότε η κυρία κουκουβάγια λέει σε όλα τα πουλιά:
Κουκουβάγια: «Ελάτε όλοι μαζί μου. Θα πάμε μια βόλτα, μια εκδρομή στη λιμνούλα.»
Όλα τα πουλιά: « Βόλτα, βόλτα εκδρομή; Ναιαιαιαιαιαι!!»
Αφηγητής: Φωνάζουν όλα τα πουλιά, αηδόνια και παπαγάλος μαζί.
Και φρρρτς….φρρρρρτς….φρρτς!!
Κουκουβάγια: «Φτάσαμε! Τι καλά!! Και τώρα όλοι, γύρω γύρω όλοι από τη λιμνούλα.»
Αφηγητής: Και τότε:
Βάτραχος: «Βρε κε κεξ κουάξ κουάξ!!!
Καλωσήρθατε πουλιά !!!
Στη λιμνούλα με τα βατράχια και τα παπιά!!
Πο! Πο! Πο! Τι πολύχρωμα φτερά!!»
Αφηγητής: Λέει ένας βάτραχος που καθόταν πάνω σε μια πέτρα κοντά στη λιμνούλα.
Βάτραχος: « Ποιο είναι αυτό το πουλί, κυρία κουκουβάγια;»
Αφηγητής: Και δείχνει τον παπαγάλο.
Η κυρία κουκουβάγια λέει:
Κουκουβάγια: « Δεν ξέρεις κυρ βάτραχε τον φίλο μας, τον Πάνο; Είναι ο Πάνος, ο παπαγάλος.»
Αφηγητής: Τα αηδόνια κοιτούν τον εαυτό τους μέσα στο νερό της λιμνούλας και αρχίζουν
τη φασαρία.
Αηδόνια: «Πολύχρωμα φτερά! Πολύχρωμα φτερά!! Εμείς δεν έχουμε πολύχρωμα φτερά.
Τα φτερά μας είναι καφετιά!! Ουίτ! Ουίτ τι… έχουμε χρώμα καφετί!!
Δεν είναι ωραίο το καφέ!!!»
Αφηγητής: Αμέσως όμως η κουκουβάγια λέει:
Κουκουβάγια: « Σσσσς! Σσσσς! Παρακαλώ! Παρακαλώ! Ακούστε με, καλά μου πουλιά:
Είμαστε όλα μας πουλιά κι είμαστε ξεχωριστά.
Άλλα έχουν φωνή γλυκιά κι άλλα όμορφα φτερά,
άλλα είναι χρωματιστά, άσπρα, μαύρα ή καφετιά.
Είμαστε ξεχωριστά και στον κόσμο ξακουστά.»