Η μετανάστευση από τη Μακεδονία προς τις ΗΠΑ άρχισε,
κυρίως, μετά την εξέγερση του Ίλιντεν, το 1903.
Το 1905 περίπου 5.500 άνθρωποι μετανάστευσαν από την
περιοχή του Μοναστηρίου. Αυτοί κατάγονταν από τα χωριά
που δέχονταν τις μεγαλύτερες πιέσεις ενόπλων σωμάτων.
Το σημαντικότερο αποτέλεσμα ήταν η μεταφορά των
διαφορών μεταξύ των Ελλήνων και των Βουλγάρων στην
αμερικανική ήπειρο. Η Ελλάδα όσο και η Βουλγαρία
κατάλαβαν τη σημασία αυτού του γεγονότος.
Από ελληνικής πλευράς, ήταν σημαντικό να συμβιώσουν
οι Μακεδόνες με τους μετανάστες από το ελληνικό κράτος
και να μην απομονωθούν οι Σλαβόφωνοι ως Βούλγαροι.
Το ελληνικό κράτος έστειλε τον Λάμπρο Κορομηλά, για να
μπορέσει να ενώσει τους ελληνόφωνους και σλαβόφωνους
μακεδόνες μετανάστες. Στη διάρκεια της παραμονής του
στις ΗΠΑ (1907-1910), ο Λ. Κορομηλάς προσπάθησε,
πρώτον, να ενώσει τους εκεί Έλληνες και να δημιουργήσει
την "Πανελλήνια Ένωση". Και δεύτερον κατάφερε να
τακτοποιήσει πολλά εργατικά ζητήματα των μεταναστών με
το αμερικανικό δημόσιο. Πολλοί έλληνες μετανάστες από
τον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής
επέστρεψαν στην Ελλάδα για να πολεμήσουν στους
Βαλκανικούς Πολέμους. Ο πρώτος ιερέας της κοινότητας
του Τορόντο, ο Αμβρόσιος Παρασχάκης, επέστρεψε στην
Ελλάδα για να αγωνιστεί για την ελευθερία της Μακεδονίας.
46
Η μετανάστευση από τη
Μακεδονία στην Αμερική
Το προσωπικό
του ε ηνικού προξενείου
της Θεσσαλονίκης
σε ομαδική φωτογραφία
το 1908.
Ο Λάμπρος Κορομηλάς.